Eene Gekkenwereld!

in dezen moordenaarskuil, veel heb betaald, twijfel ik niet of de hemelpoort zal voor mij wagenwijd openstaan."

"In alle geval," hervatte ik, "zijt gij niet naar Amerika gegaan? Hoe kwaamt gij hier?"

"Op eene zeer eenvoudige, doch tevens volstrekt onbegrijpelijke wijs. Mijn vriend Mathijs en ik hadden sedert lang een ontwerp gevormd, om het klooster der Trappisten, bij Westmalle, eens te bezoeken. Een zekeren vroegen morgen, vertrokken wij met de diligence Van Gend & Co., stapten af bij het klooster, bezichtigden het op ons gemak, en gingen verder naar het dorp Westmalle, om er eens goed te middagmalen. Wij bleven lang aan tafel,--veel te lang voor ons geluk,--en dronken er zoo menige flesch wijn, dat de diligence Van Gend, die ons terug naar Antwerpen moest voeren, reeds lang voorbij was, eer wij er aan dachten dat het tijd was om te vertrekken.... Vijf uren te voet afleggen, dit was geen troostend vooruitzicht, bovenal langs eenen rechten, eentonigen steenweg. Dan kwamen wij op de gedachte