Het huiselik en maatschappelik leven van de Zuid-Afrikaner

posten en enige kolonisten waren zelfs tot in Hottentots-Holland doorgedrongen.

Vóór het jaar 1750 had de kolonie zich nog wat verder uitgebreid en we denken dan natuurlik allereerst aan de stichting van Swellendam, Zwartlandskerk en Roodezandskerk.

Maar toch bestond de kolonie honderd jaar na de stichting slechts uit drie distrikten, die van de Kaap, Stellenbosch en Swellendam.

Doch het sprak eigenlik vanzelf, dat dit zo moest wezen.

De Zeventien waren zeer beslist gekant tegen uitbreiding der grenzen. Zo zelfs, dat in 1724 een wet werd gemaakt, waarbij werd bepaald, dat niemand zijn distrikt mocht verlaten zonder verlof van gouverneur of landdrost en heemraden en zelfs dan nog 50 rkd. moest betalen in de schatkist van het distrikt.

Doch toen reeds zat de trekkersgeest de kolonisten in 't bloed. Want ze trokken zich er niets van aan, zodat in 1727 die wet maar weer werd herroepen, daar men ze toch niet kon toepassen.

Kaapstad was vrij hard vooruitgegaan