Een spoorwegreis in Korea

Ik voedde nu geen hoop meer om met dezen koreaanschen spoorweg verder te zullen komen. Wederom trachtte ik een paard te huren, en wederom te vergeefs. Daarop beproefde ik een koelie te bekomen, om mijn reiszak te dragen en mij te vergezellen naar Pyeng-Yang. Maar het bleek dat, zoo alle paarden gerequireerd waren door de militaire autoriteit, alle koelies in dienst waren gesteld van de werkzaamheden aan den spoorwegdijk. Daarom besloot ik mijn bagage maar achter te laten, en alleen te voet naar Pyeng-Yang te gaan. Doch ook dit voornemen moest ik opgeven. Er werd mij namelijk aan het verstand gebracht, dat dit eene hachelijke onderneming zou wezen, omdat ik spoedig verdwalen zou en doordien de sterk gezwollen rivieren den doortocht belemmerden. Het was om te vertwijfelen! Slechts vijfendertig mijlen was ik van mijn doel verwijderd, en toch buiten staat het te bereiken!

Des midda