Formosa, de eerste kolonie van Japan

Mijn draagstoel wachtte mij bij den ingang der stad. Het was een soort van vierkante doos, zeer laag van verdieping, en waarin men niet kon zitten en evenmin kon liggen; men moest een neerhurkende houding aannemen, wel eenigszins gelijkend op die van kardinaal de la Balue in zijn ijzeren kooi. Zoodra de tocht was begonnen, kwam er de schokkende beweging bij, die de koelies onder het loopen maakten, en zoo werd de marteling grooter, die ik niet lang kon verdragen. Ik besloot al gauw dat ongemakkelijk voertuig te verlaten en te voet de twintig kilometers af te leggen, die ons van onze bestemming scheidden. Ik was op dit uitstapje in gezelschap van een japanschen politiebeambte. Onze nog al eentonige weg liep door rijstvelden en suikerrietaanplantingen, de beide gewichtigste culturen uit het Zuiden van Formosa. In dit deel van het land, dat volkomen vlak is, woont een dichte bevolking, en we gingen door tal van dorpen, die meer