Van Smyrna naar Holland in oorlogstijd

it wondere geheel in mij op te nemen. En eerst toen ik het gedreun van den gids niet meer hoorde en mijn aandacht niet meer van 't heusche mooi werd afgeleid door dat telkens weer afroepen van een andere bijzonderheid, die het bezichtigen wel interessant, maar niet tot een genot maakte, eerst toen begon het interieur van de Aya Sofia voor mij te leven, eerst toen zag ik het getemperde licht zoo droomerig die ronde ruimten vullen, en de geheimzinnige schitteringen van het vergulde marmer en de prachtige kleuren van het wondere mozaïek. Eerst toen dacht ik aan Dr. Schaepman's lied, en kon het ook ten volle waardeeren. Maar de gids wachtte op afrekening en "nolens volens" moest ik uit het droomland terugkomen, betalen en vervolgens terugkeeren naar mijn hotel.

We moesten den volgenden dag om 9 uur aan het gezantschapsgebouw zijn en daarom gingen we tijdig naar ons mandje. Stipt op tijd was ik present en werd door H. M.'s Gezant zeer vriendelijk ontvangen. Hij vertelde, dat mij alle mogelijke hulp zou