Een abel spel van Esmoreit

unct mi van edelen bloede
Bi [108] de ghewaden, die ghi hebt an
Nu comt met mi, wel scoene man,
Ic sal u als minen broeder doen.

OP SICILIË.

De kersten coninc:

Waer sidi, Robberecht, neve coen?
Comt tot mi, ic moet u spreken.
Mi dunct dat mi mijn herte sal breken
Van groten rouwe, die mi gaet an.

Robbrecht:

Ay oem, hoghe gheboren man,
Waer bi sidi aldus ontstelt?

De kersten coninc:

Van rouwen benic alsoe ghequelt,
Ic duchte dat mi mijn herte sal scoeren: [109]
Myn scoene kint hebbic verloren,
Esmoreyt den sone mijn!
Ay, ic en mochte niet droever sijn!
Al haddic verloren in dier ghelijc [110]
Mijn goet ende oec mijn conincrijc,
Daer omme en woudic droeven twint, [111]
Haddic behouden mijn scoene kint.
Ay mi! ay mi! den bitteren rouwe
Die ic nu lide ende oec mijn vrouwe!--
Ic duchte het sal mi costen dlijf,
Ochte [112] mijn vrouwe, dat edel wijf;
Si heeften [113]