Goede Vaêr Tromp

"Meevallen of tegenvallen, 't is me om 't even," bromde deze en mompelde tusschen de tanden, "en dat moeten wij zoo maar toezien!"--

Zoo stonden ze nog een poosje te kijken. De zon, die op het punt van ondergaan was, kwam nog even door de wildjagende wolken kijken, en....

"'T weerlicht!" riep Jonge Kees.

Nauwelijks echter had hij dit gezegd of er vloog iets door het want dat de groote ra aan stukken sloeg, en een donderslag klonk langs de baren.

"Kapitein, kapitein, nòg niet?" vroeg Huib aan Verschuyr, die dicht bij hem stond.

In plaats van antwoord stampte Verschuyr met zijn langen degen op het dek en knarste op de tanden.--

"Ze schieten weer!" schreeuwde Jonge Kees, die 't nu niet langer voor weerlicht aanzag. Geen tien tellen later hoorden ze een oorverdovend geruisch, alsof er wel honderd ketels water over eene rood gloeiende ijzeren plaat gegoten werden.-- 'T was de kogel van den vijand, die op eenige vademen afstands van het schip door het water vloog.

"In v