John Gabriel Borkman

p>SINJORINO BORKMAN Cxiame auxdi liajn pasxojn tie supre. Ek de la frua mateno gxis malfrue en la nokto. -- Kaj tiel auxdeble kiel estas cxi tie malsupre.

ELLA RENTHEJM Jes, estas intense auxdeble cxi tie.

SINJORINO BORKMAN Multfoje sxajnas al mi, ke mi havas malsanan lupon pasxadanta en kagxo tie supre en la salono. Gxuste rekte super mia kapo. (auxskultas kaj flustras) Auxdu nur, vi! Auxdu! Tien kaj reen, -- tien kaj reen iras la lupo.

ELLA RENTHEJM (gardeme) Cxu ne povus sxangxigxi, Gunhild?

SINJORINO BORKMAN (rifuzante) Li neniam faris alpasxon por tio.

ELLA RENTHEJM Sed cxu vi ne povus fari la unuan pasxon?

SINJORINO BORKMAN (ekagitigxas) Mi! Post cxio kion li pekis kontraux mi! -- Ne dankon! Prefere lasu la lupon dauxrigi sian pasxadon tie supre.

ELLA RENTHEJM Farigxas tro varme por mi nun. Mi tamen devas ekhavi permeson por demeti la vestajxojn.

SINJORINO BORKMAN Jes, mi ja demandis al vi antaux --

(Ella Renthejm demetas de si mant