Liedekens van Bontekoe en vijf novellen

Frisscher krans hangt nergens buiten
Dan zijn groene wingerdtak;
Maar zoo daar zijn roem in stak,
Mogt bij op zijn duim wel fluiten,
De eene quant riep d' aêr niet toe:
Gaat ge meê ter Bonte Koe?

Spieg'len kan er zich een pronker
In het tin van kroes en kan;
Maar zoo menig vroeden man,
Maar zoo menig hoofschen jonker
Lonkt er zoeter spiegel toe:
Gaan we naar de Bonte Koe?

IJsbrant-baas weet wel van wanten;
Om een flinke, knappe deern
Loopt de jonkheid ter taveern;
Mooije schenksters, duizend klanten:
Dochterlief brengt daar je toe,
Roeltjen uit de Bonte Koe!

Noch een fijn mennisten zusjen,
Noch een bloode pimpelmees,
Weet zij iets van angst of vrees
Voor een handdruk, voor een kusjen;
Toch laat zij niet alles toe,
Roeltjen uit de Bonte Koe.

Waaghals wie ha