Plus-Que-Parfait

IV.

Zoo werd gedaan. Dag aan dag, op vaste uren, zag men het drietal er van door trekken. Vooruit reed 't Barontje, met zijn phaëton en twee paarden; daarna meneer François, nu eens met één paard, dan ook wel eens met een tweespan; en Plus-Que-Parfait sloot de rij, roerloos-fiks en correct in zijn dogcart, naast zijn nietig knechtje. Het was een heele opschudding, de eerste keeren, de gansche straat stond uit, half bang, half grinnikend. Wat zou er wel gebeuren als eens plotseling een van die griezelige duivelstuigen kwam aansnorren? Een woest gevecht met pistool en geweerschoten? De menschen ijsden ervan. Maar de dagen verliepen en nooit gebeurde er iets; de heeren kwamen terug zooals ze vertrokken en die dagelij